به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، سازمان مجاهدین خلق ایران در سال 1344 تشکیل شد. این سازمان به خاطر شعارهای جذاب و انتخاب مشی مسلحانه در مبارزه با رژیم شاه و متعاقبا انجام چند ترور از عوامل نه چندان مطرح رژیم، به عنوان یک تشکیلات انقلابی در میان گروهی از جوانان، جا باز کرد.
در سال 1348 رهبران سازمان با اعلام این نظر که ایدئولوژی اسلامی در ارائه یک شیوه ی علمی در مبارزه، ناتوان است، مطالعه کتاب های غیر اسلامی از جمله مارکسیستی را به اعضا سفارش کرد. از آن تاریخ به بعد رگه های التقاط در تفکر، در سازمان واضح تر نمود.
در فاصله سالهای 1350 تا 1353 تعدادی از افراد سازمان پس از دست گیری اعدام شدند و تعدادی نیز به سازش با رژیم تن دادند. از جمله این افراد مسعود رجوی بود که به دلیل همکاری با ساواک و لو دادن افراد دیگر سازمان مورد لطف شاه قرار گرفتو حکم اعدامش لغو شد.
سازمان منافقین بعد از پیروزی انقلاب با مخالفت با قانون اساسی و اصل ولایت فقیه ناسازگاری خود را با نظام و امام, علنا آغاز نمود.
با بروز اختلافات سیاسی میان بنی صدر(رئیس جمهور وقت) و مسئولین تابع خط امام، این سازمان به حمایت از بنی صدر پرداخت. به دنبال عزل بنی صدر در سال 60 سازمان با برگزاری یک راه پیمایی مسلحانه چند هزار نفری در خیابان ولی عصر(عج) تهران، رسما به جمهوری اسلامی اعلان جنگ داد.
خیابان های تهران تا 3 روز، صحنه ی زد و خورد اعضای سازمان با مردم و نیروهای سپاه بود. در اواسط تیرماه سال 60، بنی صدر و رجوی با هم کاری عوامل نفوذی در فرودگاه مهرآباد، موفق به فرار شدند.
بعد از ترورهای فراوان و ایجاد ناامنی در جامعه بالاخره در فروردین 1361 تحت تاثیر کشته شدن موسی خیابانی (جانشین رجوی) و نیز سیاست های امنیتی جمهوری اسلامی، سازمان، دستور خروج اعضایش را از ایران صادر کرد.
نهایتا صدام در سال 65 آن ها را پذیرفت و با در اختیار قرار دادن پادگان و امکانات از آنها به عنوان اهرم فشار علیه جمهوری اسلامی استفاده نمود.
آنچه در ادامه این مطلب خواهید خواند گزارشی است از اوایل مرداد سال 67 که عملیات مرصاد (فروغ جاویدان) توسط منافقین آغاز شده بود.
*غروب روز یک شنبه دوم مرداد ماه 1367 اردوگاه منافقین در عراق غرق در شادی و شور بود. نزدیک به پنج هزار نیروی مسلح در قالب 32 تیپ 150 نفره آماده ی فتح تهران می شدند.
همه چیز مرتب و طبق برنامه پیش می رفت. جمهوری اسلامی چند روز قبل، قطع نامه 598 سازمان ملل را پذیرفته بود و این به زعم رهبران منافقین نشان گر انهدام سازمان رزمی و از بین رفتن پشتوانه ی مردمی نظام جمهوری اسلامی بود؛ بنابراین می توانستند با وارد آوردن یک ضربه نظامی کارآمد، کار نظام را یک سره کنند.
اعلام شد که مسعود رجوی خود، فرماندهی کل عملیات را بر عهده خواهد گرفت. رجوی سخن رانی می کرد؛ از پیروزی و فتح می گفت و از درهم پاشیدگی رژیم جمهوری اسلامی و مدام با تشویق سربازانش رو به رو می گشت. در پایان هم اعلام کرد که «جمع بندی صحبت هایم، در تهران» و فریاد شادی از هر طرف به آسمان رفت.
طبق برنامه، ارتش عراق خطوط مرزی ایران را شکسته و تا سر پل ذهاب پیش می رود؛ آن گاه نیروهای سازمان، عملیات خود را به سمت کرمانشاه آغاز می کنند؛ هم چنین نیروی هوایی عراق تعهد می کند تا پایان عملیات پوشش هوایی لازم را برای نیروهای پیاده تامین نماید. در میان این تجهیزات اهایی صدام به منافقین بسیار قابل توجه بود:
صد و بیست دستگاه تانک، چهار صد دستگاه نفربر، هزار قبضه تیربار کلاشینکف، سی قبضه توپ 122 میلی متری و ... همچنین بیشتر خودروها مجهز به دو باک بود که مجموعا 220 لیتر بنزین را حمل می کردند.
نام عملیات، «فروغ
جاویدان» و هدف نهایی آن تسخیر تهران ظرف دو روز بود. جدول زمان بندی مسیر حرکت،
تسلیم فرماندهان تیپ شد:
بر همین اساس 5 محور برای عملیات در نظر گرفته شد و فرماندهان هر محور معرفی شدند:
1- مهدی براتی؛ فرمانده محور اول و مسئول تسخیر اسلام آباد.
2- ابراهیم ذاکری؛ فرمانده محور دوم و مسئول تسخیر کرمانشاه.
3- محمد مهدوی؛ فرمانده محور سوم و مسئول تسخیر همدان.
4- مهدی افتخاری؛ فرمانده محور چهارم و مسئول تسخیر قزوین.
5- محمد عطایی با معاونت مهدی ابریشم چی، فرمانده محورپنجم و مسئول تسخیر تهران.
هم چنین «ثریا شیری» به عنوان مسئول کل تدارکات، محور علی جابرزاده انصاری، مسئول تبلیغات، محمد سید المحدثین، مسئول کل سیاسی و شهرزاد حاج سید جوادی به عنوان مسئول دفتر انتخاب گردیدند. به هر یک از فرماندهان محور، دفترچه حاوی اسامی، تلفن و آدرس عوامل داخلی در هر شهر بود و مقرر شد که بلافاصله بعد از تسخیر شهر با این عوامل ارتباط و هم کاری صورت گیرد.
ادامه دارد...
